Praktyka produkcji filmu animowanego

Film animowany zazwyczaj opisuje się na czterech poziomach. Pierwszym, najbardziej ogólnym z nich jest cały projekt, który zwyczajowo określa się jako produkcja. Kolejnym z szeregu terminem jest sekwencja – to duży fragment produkcji, który można wyodrębnić na podstawie obszaru, w którym odbywa się akcja.

Sekwencja składa się z ujęć – czyli zapisu akcji z jednego punktu widzenia. Najmniejszą wartością w ramach owych czterech poziomów jest klatka – jest to jeden zapisany obraz.

Sam proces powstawania animacji zwyczajowo przebiega według pewnego wzorca. Rozpoczyna się stworzeniem zarysu fabuły i późniejszym napisaniem scenariusza. Po tych działaniach należy stworzyć storyboard, czyli rysunkową wersję scenariusza ilustrującą  historię za pomocą szkiców poszczególnych klatek filmu. Storyboard można rozrysować na różne sposoby. W zależności od docelowej techniki animacji możemy zastosować rysunek uproszczony lub o docelowej stylistyce.

Storyboard

Następnie tworzy się arkusz modelu, który składa się z rysunków przedstawiających postaci występujące w animacji. Przygotowuje się również arkusz ekspozycji , zawierający informacje dotyczące dźwięku, czy ruchu kamery jakie mają zostać zastosowane dla każdej z sekwencji. 

Postaci w animacji

Trzecim z arkuszy tworzonym na tym etapie jest arkusz produkcyjny, będący zbiorem statystyk i informacji, komu powierzone są poszczególne funkcje i zadania w produkcji.

Animatik

Kolejny etap to animatik, pozwalający na ogólną ocenę synchronizacji. Polega on na tym, że ułożeniu klatki ze scenopisu są wyświetlane przez okresy odpowiadające docelowym sekwencjom w planowanej produkcji.

Po tych wszystkich działaniach można przystąpić do określenia szczegółowej fabuły i rozpoczęcia prac nad właściwą wersją filmu animowanego.